16 Ekim 2008 Perşembe

Mücella Sen Beyinsizsin !

Bazen diyorum ben bu kendimin içne s*çiim. Rezilim ben rüsvayım. Beyinsiz yaşam formuyum. Otum, çöpüm, hatta ve hatta samanım. Böyle dengesiz manyak bi kişiliğim. Çünkü akıllanmıyorum, akıl-la-na-mıyorum.

Seviyorum insanları, böyle bi değer filan veriyorum. Hatta bazen o insanları alıp içime sokasım geliyor, canımın cânısın ulen diyorum.

Sonra da bir gecede o insan sizi siliyor; 'dokunma bana, umursamıyorum bile seni' demekten beter ediyor. Düşünün pek de umutlu olmadığınız bi denemeden 273 puan almışsınız, haftalar sonra yaprak dökümü izliyorsunuz, üstüne üstlük bir de cuma için harika planlarınız var. Yani mutluluk solucanı olmanız için fevkalade bir gece. Ama canınızın cânı bir anda işin rengini değiştiriyor. Öyle ki artık kelebekler uçmuyor, fondaki Yann Tiersen bestesi susuyor... Öyle bi ruh haline girdim işte lan. Kötüydüm, fenaydım, kimseyi sevmiyordum lan. Hele Mücella'yı hiç sevmiyordum...

5 yorum:

Adsız dedi ki...

uçmuşsun sen :S

Adsız dedi ki...

:D Hayata farklı bir gözle bak.. Herşeyi kafana takma :)

Amélie Poulain dedi ki...

ah keşke kolayca başarabilsem...

Adsız dedi ki...

aslında kolay ama iste kisiden kisiye kisilik farklı :)

Amélie Poulain dedi ki...

Adına 'kişilik' denmesinin nedeni bu belki de...

Ama yine de herkesin başına gelenler bir olmuyor. Bazen hepsi üst üste geliyor, ağır geliyor...