19 Kasım 2008 Çarşamba

"İvit Bravo" Çılgınlığı.



Yazılarımda da rastlandığı üzere "ivit bravo" şeklinde ne olduğu belli olmayan bir sözcük öbeğini sıkça kullanıyorum. İvit, evet demek oluyor. Bravo da öylesine bişi işte.


Aslında bu işin doğuşu Esra'ya kadar gidiyor. Eski sınıfımda Esra diye bir arkadaş vardı. Onun her söylediğiyle dalga geçip onu sinir etmek için erkek arkadaşlar (başta Cihat olmak üzere) adeta yarışırlardı.


Bir gün yine bu Esra'yı dellendirme seanslarının birinde Esra Cihat'a "evet bravo" diyor hafif kızgınlıkla. Cihat da bunu evirdi çevirdi "ivit bravo"ya dönüştürdü. Geçen sene sürekli bunu Esra'yı sinir etmek için kullanırdı. Bir süre sonra da alışkanlık yaptı herhangi bir şey için de kullanmaya başladı.


Ben geçen sene 'ivit bravo'yu kullanmazdım. Şimdiyse Cihat'la aynı sınıfta olmamamıza rağmen -ki bu Cihat yüzünden ağzıma takılmadığını gösteriyor- 'ivit bravo manyağı' oldum(ne manyak bir bilinçaltım var benim, aylar sonra anca işliyor bir kelime). Sürekli ivit bravo, ivit bravo diyorum. Artık evet şeklinde bir kelime yok lügatimde. Çok yayık bir kelime gibi geliyor 'evet'. İvit bravo hızlıca söylendiği ve ağızdan bir anda çıktığı için belki de...


Ben bu kadar çok kullanınca çevremdeki herkese de bulaştı bu. Herkes istemsiz bir şekilde 'ivit bravo'cu oldu. Her şeye tepkileri belli: ivit bravo. İvit bravo için bir tepki diyorum; çünkü biz zıvanadan çıktık. Olur olmaz her şeye ivit bravo diyoruz.

Televizyonda dinlediğimiz bir habere mi sinirlendik? -İvit bravo.

Arkadaşın sınavda birinci olduğunu mu öğrendik? -İvit bravo.

Edebiyatçının yan sınıfa fırça attığını mı duyduk? -İvit bravo.

İvit bravo, ivit bravo, ivit bravo...


Çok popüler oldu bu ivit bravo şeysi. Aferin bana. İvit bravo!

9 yorum:

Said dedi ki...

Evet'e İvit demek ne bileyim biraz garip geldi.. Zaten Türkçemizi zor kullandığımız msn,telefonda iyice kısaltığmız Türkçemizde bari Evet'i doğru kullanalım derim :D

Amélie Poulain dedi ki...

Bunun onla bir alakası yok aslına bakarsan. "Zeyna Olup Brifing Veresim Var" adlı yazımda ben de çok yakınmıştım Türkçe'nin yanlış kullanımından, hatta hiç kullanılmamasından. Ama burada belirttiğim durum çok farklı.
Gıcıklık olsun diye başlatılan bir şeyin kısa sürede herkesin dile dolanması...

Zaten bu tür şeyler bizim okula özgü bir şey. Dışarıdan bakıldığında anlaşılmaması mümkün; ama o ortama girildiğinde her şey bir mantık çerçevesinde görünüyor.=) Şehzade'ye mal olmuş bazı şeyler var işte; lakin açıklaması zor. Ağzını kırıyım olsun, harby manyaklığı olsun, yemekhanede alkış olsun, topkek yarışması olsun...

Ay BU KIZ dedi ki...

allllaaaammmm... bunun bende "ebet, tebrikler" versiyonu mevcut.. :)

Camilla dedi ki...

amelie amelie amelie:)
sen nası mübarek bi insansın biliyo msuun:)
bana o cocuun adını söyledin yaa ofhh nası mutlu oldum:)
mail yazcaktım sana ama adresin görünmüyor.. kendi yerime de cewap yazsam göremicektin belki:) o yüzden buraya yazim dedim:) ama dur gaza geldim kendi blokuma da yazayım:) seni sewiorum sewiorum sewiorum:)

Amélie Poulain dedi ki...

Ahah, bu kadar sevineceğini düşünmemiştim hakikaten.(=

Adsız dedi ki...

bana çok sempatik geldi şu ivit bravo:D bizim sınıfta da ağzına kusarım lafı var:D seninki daha masum dostum. he bi de dostum var tabii;)

Amélie Poulain dedi ki...

bizdeki versiyonu "ağzını kırıyım". bazen 'ağzını kırarım' da oluyor; ama en çok ağzını kırıyım'ı tercih ediyoruz.=P

demek ki dönem dönem değişiyor bu şeyler okulda.

EyLüL Kızı dedi ki...

'Azını burnunu kırarım senin' daha güzel ya. Biz onu kullanıyoruz mesela,çok şükela :P Güzel bi yazıydı,ivit bravo!

Moonshield dedi ki...

Farkettim msnde de ivit diyorsun falan ama, bravoyu duyamadım, sizin gibi gençleri bravolu da görmek isteriz. :P