27 Haziran 2010 Pazar

Country ruhun ilacıdır.


En son burayı ne kadar özlediğimi yazdığım kısmı saymazsak buraya son yazdığım tarihin üzerinden 6 ay geçmiş.

Bu sene işte YGS, LYS bilmemne derken oradan oraya koşturmaktan o kadar bitkin düştüm ki ne yazmaya ne okumaya ne de izlemeye fırsat bulabildim. Dün her şey bir şekilde sonlanmışken şu an her şey için bu kadar keyifsiz olmamsa bence açıklanamaz. Bir arkadaşım status'üne "Keşke sınavdan sonra yapacaklarımızı yazsaydık, biri bana hatırlatsın." yazmış. Daha fazla katılamazdım. Sene içinde dünya kadar kitap aldım ki yazın okuyayım, yaz içinde bitirebileceğimden çok daha fazla hatta. Dünya kadar film/dizi ayarladım. Dünya kadar plan yaptım. Ama sanki tüm bunları yapabilmem için gereken enerjinin son kısmını da dün sınavda harcadım. Şu an her şey o kadar büyüyor ki gözümde. Çoğunlukla müzik dinliyorum. Genelde dingin, huzurlu, huzuru arayan şarkılar, sesler. 2 tane country şarkısı var, 4-5 gündür sürekli onları dinliyorum. Orijinalleri ve tüm coverları ile birlikte.

İlki şu an Nina Simone (ki kendisi benim için çok önemlidir) coverını dinlediğim Mr. Bojangles. Şarkı Jerry Jeff Walker'a ait muhteşem bir country şarkısı ama onunla kalmamış tabi. Sayısız kişi coverlamış: Nina Simone, John Denver, Bob Dylan, Harry Belafonte, Sammy Davis JR, The Byrds, Robbie Williams ve daha birçok kişi. Şarkıda bahsi geçen Mr. Bojangles Jerry Jeff Walker'ın New Orleans'ta tanıştığı bir sokak dansçısı.

Şarkının (orijinal) Jerry Jeff Walker'lı hali şöyle:

Beni şarkıyla tanıştıran Nina Simone coverı da şöyle:

Ama diğer coverlarına da bakmanızı tavsiye ederim. Çok güzel yorumlar var çünkü.


Bahsedeceğim ikinci şarkı ise yine sayısız kişi tarafından coverlanmış çok ünlü bir country şarkısı, John Denver'a ait Take Me Home Country Roads. Düşününce evden ayrılmaya daha bir 3 ayım filan var; ama neden böyle memleket özlemiyle yanıyormuş gibi şarkılar dinliyorum bilmiyorum. Bana huzurlu gelen bir yanı var şarkının, sebebi o galiba. Bu şarkının da Lynn Anderson, Toots and the Maytals, , Israel Kamakawiwo'ole ve daha birçok farklı kişi tarafından yapılmış coverı bulunmakta.

John Denver'a ait (orijinal) hali şöyle:

Ve şu an yazının kontrolüm dışında geliştiğini fark ediyorum. Amacım aslında ne kadar sıkıntılı olduğumu, şu sınav sürecinin ve o süreç içinde yaşadığım bazı olayların beni ne kadar yıprattığını yazmaktı ama müzik deyince birden yazının ekseni kaydı. Sanırım onlar da başka yazılara sarktı artık.

8 yorum:

Adsız dedi ki...

Tekrardan hoşgeldin :)
-Şarkılar açılmıyor-

Amélie Poulain dedi ki...

Hoşbulduk, teşekkürler. :)
Bende açılıyor aslında ama bilemiyorum.

l b dedi ki...

take me home country roads seni blogger home'a getirmiş.
sevinçliyim.

Amélie Poulain dedi ki...

Öyle oldu. Sınav hali sona erdiğine göre yazarım herhalde artık.

Finduilas dedi ki...

Hoşgeldin. (:

Amélie Poulain dedi ki...

Teşekkürler. :)

Esma dedi ki...

Sınav maratonunun öteki tarafındakilerden biri (öğretmen:S) olarak naçizane tavsiyem yaşanan süreci olabildiğince hızlı unutman:) Biz her sene böyle yapıyoruz çok güzel oluyor:)

Amélie Poulain dedi ki...

Esma: Bu süreci her sene baştan yaşamak çok stresli olmalı. Bana 1 sene yetti de arttı bile.