6 Haziran 2009 Cumartesi

We are the champions, my friends.


Size yaklaşık 1.5 ay önce bir liselerarası bilgi yarışmasından bahsetmiştim -ki bu yarışma için bizim okulun oluşturduğu takımda ben de yer almaktaydım.

O yazıyı yazdığımda sadece ilk aşama gerçekleşmişti ve onu geçmiştik. Ardından çeyrek final, yarı final ve 19 mayısta da final yapıldı. 1.5 aylık bi' hazırlık döneminin -ki bu dönem kütüphanede 1.5 ay kamp kurmak ve derslere girmemek gibi harika şeyleri içinde barındırıyordu- ardından 1. olduk.

Bu sonucun (bize yaşattığı gurur ve sevinç dışında) bir çok avantajı oldu. Hocaların hoşgörülü yaklaşımları, bazı ödevlerden muaf tutulma, yarışmaya hazırlık yüzünden okun(a)mayan kitaplardan yapılan ve alınan notun edebiyat dersinin sözlülerinden birini oluşturacağı kitap sınavından 70 alınmasına rağmen notun 100'e tamamlanması gibi şeyler.

Hoş şeyler.


3 yorum:

Unknown dedi ki...

evet bu olay güzel bi olay. ben de lisedeyken okul basketbol takımının maçlarını videolamakla görevli öğrenci olmuştum. maçlar sayesinde yok yazılmadan kafadan bi 20 derse gitmemişimdir. hatta çektiğim görüntüleri bilgisayara aktarma bahanesiyle takım oyuncularından daha fazla kaytarmıştım. bunlar da hoş şeyler. gerçi görüntüleri veremedim okula ama şampiyon olmamıştık zaten kimse sallamadı.

tebrik ederim ayrıca.

Adsız dedi ki...

izmirde de oldu geçen gün.:) tv de izlerken bizim hocayı gördüm uyukluyodu yarışma sırasında. :)

yoksa dsen de izmirdekinde miydin?

Ay BU KIZ dedi ki...

bilgi yarışmalarına girenin sırtı yere gelmez.. bende lisedeyken kazara takıma girmiştim, zeki bu kız zeki damgasıyla epey ödev sözlü ders sınav mınav yırtmıştım yani.. oysa gerçek acı şekilde öğrenilen bi olgu tabe.. öss sonrası hocalrım hala şokta bence.. bu kız zeki değil miydi la diye akıllarında bir soru işareti vardır yıllar yılı.. :):):)