31 Ağustos 2011 Çarşamba

tiger in the park.

sebebini bilmediğim (ya da en azından şu an hatırlamadığım) bir şekilde, fi tarihinde, unutmamak için sayfasını işaretlediğim bir video buldum chrome'daki yer imlerine bakarken. iyi ki unutmuşum. iyi ki bu gece bulmuşum ve sebepsiz yere mutlu olmuşum izleyince.


1 yorum:

stickman dedi ki...

eteğine bak şunun ya. pofidik. ben çocuklara sadece bakarak, hatta sadece duyarak bile mutlu olabiliyorum. komşu kızının yan duvarın arkasından gelen annesiyle bıcır bıcır konuşma sesi, odamın penceresinden bakınca yolda pıtık pıtık adımlarla yürüyen belki bu videodaki kızdan bile daha küçük bi kız gördüğümde gözlerim doluyor yemin ederim. o kadar küçük, sevimli ve saf oluşları, içlerinde en ufak bi kötülük bile barındırmamaları, hiç bişey bilmeden öylece oynamaları, bişeyleri öğrenme, keşfetme halleri çocukların beni mutlu eden yönü fakat tam o anda, bunları hissederken aynı zamanda nasıl bi dünyaya geldiklerini, ilerde nasıl acılar çekeceklerini ve belki de kötü insanlar olabileceklerini düşününce içimde tuhaf bişey oluyor. o mutluluk anında gözlerimin dolmasının sebebi de bu sanırım. aşırı sevgi gösterecek ve aşırı koruyucu davranacak olacağımı bilmesem, herşeyi göze alıp, belki biraz bencilce olduğunu düşünsem de, hatta onu kucağıma ilk aldığımda bayılacak derecede ağlayacağımdan emin de olsam bi kızım olsun isterdim :)